शिवसेना

‘शिवाजी’, हे मराठी घराघरात शिरलेलं हक्काचं नुसतं ‘नाव’ नाही, मराठी नीतिमत्तेचं आणि बुलंद शौर्याचं नुसतं ‘गाव’ही नाही… तो आहे, प्रत्येक मराठी हृदयाचा प्रेमानं घेतलेला ‘ठाव’!!! … ओसंडून वहाणाऱ्या अंतर्यामी प्रेमाला वरकरणी आदराची ‘क्षिती’ नाही, त्यामुळेच केवळ ‘शिवाजी’ उच्चारल्यानं कुठल्याही अनादराची काडीमात्र ‘भिती’ही नाही! छत्रपती शिवाजी महाराज, या नावात उत्तुंग आदर ओतप्रोत भरलेला जरुर आहे… तसा

मुंबई–ठाण्यातली (ज्या महानगरांच्या महापालिकेत दीर्घकाळ शिवसेनेची सत्ता राहीलेली आहे !) सर्वसामान्य मराठी माणसं शिवसेनेच्या भ्रष्ट–घराणेबाज व्यवहारांमुळे अक्षरश देशोधडीला लागून १० X १० च्या ‘काडेपेटी’च्या आकाराच्या अनधिकृत बांधकामात, नाईलाजापोटी जगण्याची उमेद हरवून व जगण्याची ‘कोंडी’ स्विकारत, राहयला लागलीयतं आणि शिवसेनेचे पदाधिकारी धनदांडग्या जैन–गुज्जू–मारवाड्यांचे हात हातात घेऊन सारे ’टॉवर्स“मध्ये ऐश्वर्यात राहतायतं. कोण ‘बिल्डर’ बनले… कोण झोपडीदादा… तर,